zondag, november 23, 2008

Wannes


De wereld lag onder een dik pak sneeuw toen we uit de Roma kwamen. Alles is dan schoner, zelfs de lelijke Turnhoutse Baan. Alles lijkt dan vriendelijker, zelfs de flikken en de dood.

Er stond één bekertje water bij de pupiter naast Wannes zijn kist. Iedere spreker heeft daar een slok van genomen, van hetzelfde bekertje. Als Bob De Moor of Karel Vingerhoets verkouden waren vandaag, zijn morgen Patrick Janssens, Dré Peremans, Filip Van Luchene, Jean-Pierre Rondas, Jan Decleir, Adriaan Raemdonck, Jan Desmet en Ramsey Nasr ziek.

Toen ze "Comme Facetta Mameta" speelden, kreeg ik het moeilijk, al is dat vrolijke muziek.

We gaan het zonder de Wannes moeten doen. Maar het is wel schoon geweest.

Labels:

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Aan die flikken zou ik durven twijfelen.

25 november, 2008 18:43  
Anonymous Anoniem said...

Dat we het zonder Wannes zullen moeten stellen, met de nadruk op moeten, kan ik enkel beamen.

Of zoals Peter Verhelst het verwoordde

"Het is erts dat ons beloofd werd
en alles zou goed komen. Ergens zal het. Ooit zullen we. Als we maar lang genoeg. We zijn bereid. We weten niet hoe lang we nog op weg zijn, maar hoe langer, des te groter het verlangen. En ooit komt een eind, zingen wij. Nooit komt een eind, echoot het. Nooit komt
een eind aan de hoop. Aan ons. En ooit komt een eind aan ons verdriet. Herhaal :

(Glimlach-Licht 2. Dichtbundel : Nieuwe Sterrenbeelden, 2008)

25 november, 2008 18:54  

Een reactie posten

<< Home