woensdag, augustus 23, 2006

Trainen in het Frans


Eerste avond in de Camargue. Het is tamelijk laat als we onze mobilhome op een fijn stukje mediteraan strand hebben gezet. Geen tijd om van de zonsondergang te genieten, er moet getraind worden. De Aanstaande Atleet spreekt zijn gezin toe: weet je wat, ik ga een uurtje fietsen, dan eten we en daarna doe ik nog een uurtje. Ze vinden het ok want ze staan pal achter het marathonproject. Ik neem de kaart er niet meer bij. Ik heb de omgeving wel ongeveer in mijn hoofd, denk ik en ik begin te trappen. Met die geleende koersfiets van mijn broer. Heerlijk dingetje, het gaat als vanzelf.

Na een half uur had ik moeten terugkeren, maar terugkeren is stom. Ik rij gewoon voort. Dat Etang de Vaccarés, dat vennetje, ik fiets daar wel even omheen.

Nog een half uur later begin ik te vermoeden dat het Etang een vennetje van groot formaat is en dat het eten koud wordt. Ik spreek een autochtoon aan. Les Saintes Maries? Bof, quarente kilomètres et je ne suis pas certain dat je er over de dijk kan geraken, zegt de fransman. En hij vraagt ook nog of ik Belgisch ben. Hij heeft het accent herkend. Accent? Ik? Ik keer mijn fiets, terugrijden is maar 25km. Een uur te laat thuis, ik repeteer alvast mijn uitvluchten.

En dan rij ik godverdomme lek.

Ze hebben cafés in Frankrijk. En ook cafébazen die je naar huis willen rijden. Dans une quart d'heure. Hij bedoelde: als ik mijn zaak heb gesloten. Enfin, ik was pas ruim vier uur later terug op ons mediterane strand. Kinderen in tranen. Annemie had in gedachten mijn begrafenis helemaal georganiseerd. Voor de rest was het een fijne vakantie. En qua training zit ik op schema.

Labels: ,

11 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Is er nergens op de fiets een plaatsje voorzien voor je GSM? Tsss...

24 augustus, 2006 08:08  
Anonymous Anoniem said...

aandoenlijk (h)eerlijk vakantieverhaal, nog van da :-) want zo krijgen we dan toch een alternatief streepje zon in dit verregende landschap ...

24 augustus, 2006 09:00  
Anonymous Anoniem said...

hahaha... prachtig koen ;-)

24 augustus, 2006 09:37  
Anonymous Anoniem said...

Oei, spannend...
Heb eens op viamichelin gekeken, die étang is inderdaad vrij groot en met allerlei uitlopers.
In de buurt heb je ook Aigues-Mortes, wat die Aigues zijn, weet ik niet; maar ik heb het altijd een lugubere plaatsnaam gevonden.
Ma... ge moet maar thuisblijven, dan zou je dat niet tegenkomen, zei mijn moeder altijd!

24 augustus, 2006 10:22  
Anonymous Anoniem said...

een zalig vakantieverhaal dat nog vaak uit de je mond zal komen de volgende jaren en dat ook je kids nooit meer zullen vergeten :-)

24 augustus, 2006 14:04  
Anonymous Anoniem said...

Dat zou je met mij eens moeten doen.Ik vermoord je ter plekke van colère.

24 augustus, 2006 14:58  
Blogger koen fillet said...

@anonymous. Ik hoop dat je partner een driewielertje heeft met volle rubberbandjes.

24 augustus, 2006 15:03  
Blogger Maxentia de Beauvais said...

Toch een mooie uitvlucht gevonden dus : lek rijden, in café moeten wachten (verklaart meteen de bierlucht en zo) Knap werk!

24 augustus, 2006 17:08  
Blogger Koen s said...

goe bezig ... ik denk eerlijk dat die marathon er beter niet komt maar dat je die beter een jaar uitstelt .. gewicht v h lichaam t ov het gestel .. Koop een goede fiets , train gericht zonder stres en volgend jaar doe je die marathon ! (ok ..niet in 1 jaar maar wel beter voorbereid )
sorry tv reportage .

24 augustus, 2006 21:26  
Anonymous Anoniem said...

@koen fillet: nooit van een gsm gehoord?
Ik heb een partner die spijtig genoeg te weinig aan sport doet. Maar hij heeft andere gebreken: Hij lijdt oa aan gsmitis.

24 augustus, 2006 22:07  
Blogger Bert said...

Prachtig verhaal Koen, al geloof ik gerust dat je familie zich serieuze zorgen maakte!
Enfin, je zou zo meekunnen met de gemiddelde wielertoerist:

Een echte wielertoerist,

ben je zonder dat je het weet.

Fietsje rijden, pintje drinken

Pintje uit, nieuwe bestellen

Wat zullen we thuis vertellen ...

24 augustus, 2006 23:18  

Een reactie posten

<< Home