Rustdag.

A. volgt kookcursus, module chocolade en marsepein. Pralines maken enzo. Vandaag vulde het huis zich met de weeë geur van gesmolten chocolade, want er werden paaseieren gegoten. Met mijn stalen karakter heb ik de verleiding weerstaan. Eén minuscuul klein schilfertje heeft de Aanstaande Atleet zich veroorloofd, meer niet.

Ondertussen heb ik - ver van de keuken - zitten lezen in Globalia van Jean-Christophe Rufin. 't Is van de moetes. Ik zit in het leespannel van Uitgelezen, volgende week in de Vooruit. Ik ben daar niet helemaal gerust in. Wegens het gezelschap: Jos Geysels zal er zijn, Bart Vanegeren en Anna Luyten. Voor zover dat al geen professionele lezers zijn, zijn het ministers van staat. Ik ben gewoon een treinreiziger die wel eens met een boek in slaap valt ergens tussen Brussel en Temse.

Ook lastig: ik vind Globalia maar niks. Als ik geen afspraak had met de Vooruit, zou ik het opzij leggen. Maar dan ontzeg ik mezelf het recht er een oordeel over uit te spreken, vind ik. Dus ik bijt nog maar even door. Terwijl het laaiend enthousiast ontvangen is, dat beweren ze toch bij de Vooruit. Rufin is niet de eerste de beste, hij heeft vijf jaar geleden de Prix Goncourt gewonnen. Het zou dus aan mij kunnen liggen.

Nog gelezen met het oog op Uitgelezen: De Engelenmaker van Stefan Brijs. Zeer, zéér goed boek. Had de Gouden Uil moeten winnen. Maar ik vraag me wel af wat we daar nog over moeten vertellen. De kranten hebben er vol van gestaan. En Het meten van de wereld van Daniel Kehlmann. Over Alexander von Humboldt en Carl Friederich Gauss die begin 19de eeuw allebei hetzelfde doen: de wereld opmeten. Maar hun aanpak verschilt: Humboldt gaat op expeditie, Gauss maakt thuis berekeningen in zijn hoofd. Twee genieën, maar allebei met een hoek af. Het thema vond ik uitermate boeiend, maar toch heb ik het moeilijk gehad met het boek. Ik weet nog niet goed wat ik erover ga beweren op 18 april. Om acht uur. Het kost niks.