maandag, februari 27, 2006

Onrustwekkend.

Nee, het ging niet goed daarnet. Het leek alsof mijn benen lood waren. Ik kreeg mijn voeten niet van de grond en het bloed bonkte in mijn kop. Maar ik heb wel netjes de opdracht voor vandaag afgewerkt: 35 minuten gelopen. Maar geen seconde langer. Die 86kg die ik meetors is duidelijk nog tien kilo teveel. Ik ben al blij dat het morgen aquajoggen is. Lekker gewichtloos in het water hangen. Fijn fijn fijn.


Mogelijk was mijn probleem van de zware benen puur psychologie. Want ik kreeg aan het begin van de training een zware klap te verwerken: de ontmoeting met deze duif. Overduidelijk een vogel en overduidelijk ziek, zwaar ziek want ik kon met mijn fototoestel vlakbij komen. Vogelgriep? Ik weet het niet. Zijn er vogeldokters in de zaal? En kan je een diagnose stellen op basis van een foto? Wie de patiƫnt in levende lijve wil onderzoeken: ze ligt in Rupelmonde, op de hoek van de Ganzemeerstraat en de Blauwe Gaanweg.

5 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Dit kan geen vogelgriep zijn, want de ophokplicht geldt pas op 1 maart!
:-)

27 februari, 2006 19:34  
Anonymous Anoniem said...

Koen,

ik hoop dat je in New York niet te veel zieke duiven tegenkomt. Het zou wel eens een zware marathon kunnen worden.

27 februari, 2006 20:33  
Blogger Geert Gitaar said...

Jamaar ! Aan de Ganzemeerstraat liggen, is erom vragen, he !

28 februari, 2006 10:25  
Anonymous Anoniem said...

Beste Koen,

Het gaat hier duidelijk niet om een wilde duif, maar om een verwilderde wedstrijdduif (alias stadsduif). Volgens mij geen slachtoffer van de vogelgriep, maar wel van een of andere schutter of misschien wel van een hoogspanningskabel die in de weg hing. Let maar op de bloedvlekken op het zand onderaan in beeld.

05 maart, 2006 12:49  
Blogger koen fillet said...

@Jan Rodts: Er staan vijfhonderd meter verder inderdaad hoogspanningsmasten. En er lopen af en toe jagers door de polder.

05 maart, 2006 22:39  

Een reactie posten

<< Home